Η επιστροφή ή ο αγώνας τώρα δικαιώνεται

Ήρθε ο καιρός να μάθετε όλη την αλήθεια για την πολυήμερη απουσία μου από το blog αυτό. Δεν είναι γιατί τεμπέλιαζα, ούτε γιατί ξεκίνησα το πλέξιμο. Δεν είναι γιατί με απήγαγαν Τσετσένοι αυτονομιστές, ούτε γιατί έγινα ο ενδυματολογικός μυστικοσύμβουλος του Alexis Cheapras. Η αλήθεια είναι πιο ταπεινή, μα συνάμα πιο ανθρώπινη. Είχα κάνει τάμα. Στα βήματα της Δήμητρας Λιάνη-Παπανδρέου, φόρεσα τις επιγονατίδες μου και σύρθηκα στα σκαλιά της Μεγαλόχαρης στην Τήνο (μοναδική διαφοροποίηση η απουσία του Star Channel, βλ. διασκέδαση, από τα δρώμενα). Σύρθηκα λοιπόν και όταν έφτασα μπροστά στη θαυματουργή εικόνα τη φίλησα και δακρυσμένος είπα: «Παναγιά μου, μέχρι να ξαναμπεί η Φάνη στην κυβέρνηση εγώ δεν θα ξαναγράψω στο blog, και ας έχει τόσο σουξέ.»
Όταν προ μηνών είχα κάνει ένα αφιέρωμα στη Φάνη, πολλοί μας στήριξαν, αλλά κάποιοι άλλοι μας χλεύασαν. «Τι ασχολείσαι με αυτή τη ξεγραμμένη;» μου είπαν. «Αυτή είναι πιο μπαγιάτικη και από το μπαγιάτικο ψωμί για τα μπιφτέκια.» Σήμερα όμως η Φάνη μου ορκίζεται και όλοι αυτοί θα φάνε τα λόγια τους και το μπαγιάτικο ψωμί επίσης όταν θα τη δουν να λύνει το ασφαλιστικό με χαρακτηριστική άνεση και τσαχπινιά.
Η Φάνη, σαν στοργική πολύτεκνη μητέρα που είναι, θα σκύψει πάνω από το ασφαλιστικό με αγάπη. Θα πάρει το ΙΚΑ στην αγκαλιά της και θα το ταχταρίσει. Θα πάει στο σπίτι του μικροσυνταξιούχου και θα τον ταΐσει φαρίν λακτέ. Θα βάλει τα λεοπάρ της και ως άλλη αίλουρος θα ελιχθεί και θα αποφύγει τις κακοτοπιές που θα βρει μπροστά της.
Βέβαια τώρα κάποιοι από εσάς θα μου πείτε ότι η Φάνη δεν είναι τόσο φιλόξενη όσο ο προκάτοχός της να δέχεται και να ψυχαγωγεί Ινδούς, Πακιστανούς και Μαλαίσιους στην έπαυλή της και να τους κερνά γκαζόζες από το ιδιωτικό της αναψυκτήριο. Όμως θα δείτε! Είμαι σίγουρος ότι θα αποδειχθεί ότι η Φάνη είναι εξίσου γενναιόδωρη και large.
Εδώ θα είμαστε και θα τα δούμε όλα παρέα. Προς το παρόν ένα μόνο έχω να πω: Ευχαριστώ Παναγιά μου, ευχαριστώ Κώστα Καραμανλή. Φέρατε πίσω τη Φάνη και έτσι φέρατε πίσω και αυτό το blog…
Ν.