Άγιε μου Βασίλη φέρε μου και μένα ένα Νομάρχη

Γιατί αυτοί οι τύποι στον Βορρά να έχουν όλη την τύχη; Γιατί εμείς οι κάτοικοι των Αθηνών να μην μπορούμε να απολάυσουμε ένα αντίστοιχο επίπεδο πολιτισμού, μέριμνας και πρόνοιας;
Πόσο πρέπει ακόμα να περιμένω για να γίνει ο Νομάρχης, ο Άνθρωπος, ο Άντρας ο Πολλά Βαρύς, ο Ερωτικός, ο Τραγουδιάρης, Πρόεδρος της Δημοκρατίας;
Για να καταλάβετε τη ρίζα της ζήλειας μου, αντιγράφω το δελτίο τύπου της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης:

«Ο Νομάρχης Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Ψωμιάδης πέταξε με ελικόπτερο, ντυμένος Αϊ-Βασίλης, με προορισμό τη Νέα Μεσήμβρια, όπου μοίρασε δώρα στα παιδιά στον αύλειο χώρο του Πολιτιστικού Συλλόγου της Νέας Μεσήμβριας.»

Εμείς στην Αθήνα, μπούρδες. Ένα ψωροδέντρο στο Σύνταγμα, κάτι μαγεμένα-μαραμένα πεύκα λέει στον Εθνικό Κήπο και ένα καρουσέλ ελαφρώς μεταχειρισμένο. Ούτε ελικόπτερα, ούτε μεταμφιέσεις, ούτε καν ένα «χο χο χο» σε ποντιακή διάλεκτο.

Βλέπετε και μόνοι σας πώς του πάει του Νομάρχη μας το ρομπάκι. Λίγο πιο σκούρο να ήταν και θα έμοιαζε με βυζαντινή αυτοκρατορική πορφύρα. Και μετά λένε ότι οι ηγέτες και οι ηγεμόνες δεν γεννιούνται αλλά γίνονται… Χα! Θα τα σκίσω τα πτυχία μου.
Και μην νομίζετε ότι ο Νομάρχης επαναπαύθηκε μετά από τη χθεσινή του πτήση: Αντιγράφω ξανά δελτίο τύπου της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης (το οποίο βρίσκεται στην ενότητα Πολιτισμός-Τουρισμός):

«Ο Nομάρχης Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Ψωμιάδης σας προσκαλεί τη Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2007 … για την παρουσίαση του νέου CD με τίτλο «Το αηδονόπον» του δεκατριάχρονου Πόντιου τραγουδιστή Χαράλαμπου Τσαντεκίδη.

Το CD του ταλαντούχου τραγουδιστή προσκαλεί το κοινό σε ένα διαφορετικό μουσικό ταξίδι στον Πόντο, που υποστηρίζουν με τη συμμετοχή τους ο Νομάρχης Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Ψωμιάδης και ο Νομάρχης Ημαθίας Κώστας Καραπαναγιωτίδης, οι οποίοι θα τραγουδήσουν ποντιακά τραγούδια φορώντας παραδοσιακές στολές του Πόντου.»

Μετά λοιπόν από το αγιοβασιλιάτικο ρομπάκι, ο Νομάρχης, ο Άνθρωπος, ο Άντρας ο Πολλά Βαρύς, ο Ερωτικός, ο Τραγουδιάρης θα ρίξει πάνω του και μια στολή ποντιακή (όσο ζω ελπίζω: εύχομαι να τη συνδυάσει με το κόκκινο σκουφί του Άγιου Βάσίλη, ή έστω με τη ψεύτικη γενειάδα).

Ανυπομονώ να ολοκληρωθεί η τριλογία Δεκεμβριανής Μεταμφίεσης του Νομάρχη μας με στολή τσαλαπετεινού, πέρδικας ή άλλου πτηνού της αρεσεκείας του για την ευαισθητοποίηση των κατοίκων σχετικά με τη δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η λίμνη Κορώνεια. Γιατί μπορεί η Ευρωπαϊκή Επιτρόπή να τον άδειασε τον Νομάρχη μας ότι δεν απορρόφησε δεκάρα από τα €20 εκατ. που είχαν διατεθεί για την Κορώνεια, αλλά τι ξέρουν αυτοί οι κουτόφραγκοι; Όλοι αδερφές είναι. Θα ντυθεί κοτσύφι ο Νομάρχης, και θα δείτε για πότε θα διορθωθούν όλα!

Ν

Η επιστροφή ή ο αγώνας τώρα δικαιώνεται

Ήρθε ο καιρός να μάθετε όλη την αλήθεια για την πολυήμερη απουσία μου από το blog αυτό. Δεν είναι γιατί τεμπέλιαζα, ούτε γιατί ξεκίνησα το πλέξιμο. Δεν είναι γιατί με απήγαγαν Τσετσένοι αυτονομιστές, ούτε γιατί έγινα ο ενδυματολογικός μυστικοσύμβουλος του Alexis Cheapras. Η αλήθεια είναι πιο ταπεινή, μα συνάμα πιο ανθρώπινη. Είχα κάνει τάμα. Στα βήματα της Δήμητρας Λιάνη-Παπανδρέου, φόρεσα τις επιγονατίδες μου και σύρθηκα στα σκαλιά της Μεγαλόχαρης στην Τήνο (μοναδική διαφοροποίηση η απουσία του Star Channel, βλ. διασκέδαση, από τα δρώμενα). Σύρθηκα λοιπόν και όταν έφτασα μπροστά στη θαυματουργή εικόνα τη φίλησα και δακρυσμένος είπα: «Παναγιά μου, μέχρι να ξαναμπεί η Φάνη στην κυβέρνηση εγώ δεν θα ξαναγράψω στο blog, και ας έχει τόσο σουξέ.»
Όταν προ μηνών είχα κάνει ένα αφιέρωμα στη Φάνη, πολλοί μας στήριξαν, αλλά κάποιοι άλλοι μας χλεύασαν. «Τι ασχολείσαι με αυτή τη ξεγραμμένη;» μου είπαν. «Αυτή είναι πιο μπαγιάτικη και από το μπαγιάτικο ψωμί για τα μπιφτέκια.» Σήμερα όμως η Φάνη μου ορκίζεται και όλοι αυτοί θα φάνε τα λόγια τους και το μπαγιάτικο ψωμί επίσης όταν θα τη δουν να λύνει το ασφαλιστικό με χαρακτηριστική άνεση και τσαχπινιά.
Η Φάνη, σαν στοργική πολύτεκνη μητέρα που είναι, θα σκύψει πάνω από το ασφαλιστικό με αγάπη. Θα πάρει το ΙΚΑ στην αγκαλιά της και θα το ταχταρίσει. Θα πάει στο σπίτι του μικροσυνταξιούχου και θα τον ταΐσει φαρίν λακτέ. Θα βάλει τα λεοπάρ της και ως άλλη αίλουρος θα ελιχθεί και θα αποφύγει τις κακοτοπιές που θα βρει μπροστά της.
Βέβαια τώρα κάποιοι από εσάς θα μου πείτε ότι η Φάνη δεν είναι τόσο φιλόξενη όσο ο προκάτοχός της να δέχεται και να ψυχαγωγεί Ινδούς, Πακιστανούς και Μαλαίσιους στην έπαυλή της και να τους κερνά γκαζόζες από το ιδιωτικό της αναψυκτήριο. Όμως θα δείτε! Είμαι σίγουρος ότι θα αποδειχθεί ότι η Φάνη είναι εξίσου γενναιόδωρη και large.
Εδώ θα είμαστε και θα τα δούμε όλα παρέα. Προς το παρόν ένα μόνο έχω να πω: Ευχαριστώ Παναγιά μου, ευχαριστώ Κώστα Καραμανλή. Φέρατε πίσω τη Φάνη και έτσι φέρατε πίσω και αυτό το blog…
Ν.

Blog action (yester)day: Save Fannie!

Ως υστερόγραφο στον περιβαλλοντικό μου οίστρο που τόσο δυναμικά εκδηλώθηκε χθες, θα ήθελα σήμερα να σας μιλήσω για ένα απειλούμενο είδος, η απουσία του οποίου διαταράσσει την οικολογική ισορροπία της Ελλάδος. Και εξηγούμαι: Η αγαπημένη μου Φάνη (ή Fannie, ή Funny) όχι μόνο αποϋπουργοποιήθηκε (πώς λέμε αποπυρηνικοποιήθηκε) αλλά έχει εξαφανιστεί απ’το προσκήνιο… Ευτυχώς δεν ακολούθησε την τραγική μοίρα της Mariette και δεν αποβουλευτοποιήθηκε (πώς λέμε αποβουτυρώθηκε), αλλά πλέον κανείς δεν μας σέβεται; Έτσι μας τα κόβετε τα κορίτσια; Εν μία νυκτί; Δεν σκέφτεται κανείς τις παρενέργειες του στερητικού συνδρόμου;

Για τον λόγο αυτό αποφάσισα να ξεκινήσω μία εκστρατεία για την επιστροφή της Φάνης (πώς λέμε την επιστροφή των μαρμάρων). Και υπογραφές θα μαζέψω αν χρειαστεί. Και για να σας πείσω, κάνω εδώ μια φωτογραφική αναδρομή στην αγαπημένη μου (πρώην) Υπουργό.

Εδώ, η αγαπημένη μου Φάνη, σε ένα στιγμιότυπο ρετρό, σαν να είναι βγαλμένο από το Ρετιρέ του Δαλιανίδη. Στο ταπεινό καμαράκι 2×3 που επί ΠΑΣΟΚ συνεδρίαζε η τοπική της ΝΔ (όταν δεν ήταν κυβέρνηση) αναγκάζονταν να κρεμούν τη σημαία του κόμματος και την φωτό του νυν επιτίμου με παραμάνες πάνω στην κουρτίνα, ενώ εγκαλούσαν τους συνέδρους σε τάξη με το δανεικό κουδούνι από το Ορκιστείτε Παρακαλώ. Σε εκείνες τις σκοτεινές στιγμές, η Φάνη, με το μπρίο της, το ανυπέρβλητα νεοδημοκρατικό μαλλί της και το γαλανόλευκο με χρυσές λεπτομέρειες (μα τι λεπτομέρειες!) σύνολό της ενθάρρυνε την δοκιμαζόμενη παράταξη ως άλλη πασσιονάρια.

Εδώ βλέπουμε την Φάνη με ένα απαστράπτον τιγρέ σύνολο το οποίο εξωτερικεύει την ψυχοσύνθεση της με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Επίσης αναδεικνύει και την ευαισθησία της (πρώην) Υπουργού απέναντι σε είδη απειλούμενα από εξαφάνιση.

Εδώ η Φάνη μας λανσάρει πρώτη το look που αργότερα υιοθέτησε και η Britney Spears, πρώην Federline, γνωστή κλέφτρα ενδυματολογικών προσεγγίσεων: Καπέλο fedora, μια νότα ανδρική πάνω σε ένα πολύ θηλυκό πλάσμα.

Και εδώ μια φωτογραφία ντοκουμέντο: Η Φάνη αποδεικνύει ότι εκτός από το πολυδιαφημισμένο ζεϊμπέκικο του Γεωργίου Ανδρέου Παπανδρέου παρουσία Τούρκου Υπουργού, υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. Τι έχει δηλαδή να ζηλέψει ο μπάλος της (πρώην) Υπουργού;

Θα μπορούσα να γράφω μέχρι αύριο για την Φάνη, την όψιμη μούσα μου, αλλά θα σταματήσω εδώ. Και εδώ που σταματάω εγώ, πρέπει να ξεκινήσετε εσείς! Μπείτε στο site του Πρωθυπουργού και στείλτε το μήνυμά σας: Bring Fannie back! Σε αυτούς τους ενδυματολογικά και κοινωνικά δύσκολους καιρούς την χρειαζόμαστε!

Ν.

L’apothéose du maire royal

Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται. Γιατί δυστυχώς στις μέρες μας ακόμα και οι βασιλείς πρέπει να αγωνίζονται. Όταν όμως έρχεται η στιγμή της δικαίωσης, όλος ο κόπος και ο μόχθος ξεχνιούνται. Γιατί πλέον ξέρεις ότι ξέρουν. Ξέρεις ότι σε καταλαβαίνουν. Ξέρεις ότι σε λατρεύουν.

Ν.

Ελλάδα μου, για Σένα ντύνομαι

Ο νομός Θεσσαλονίκης ανήκει στο διαμέρισμα Μακεδονίας. Συνορεύει βόρεια με το νομό Κιλκίς, ανατολικά με το νομό Σερρών και βρέχεται από το Στρυμονικό κόλπο, νότια βρέχεται από το Θερμαϊκό κόλπο, νοτιοανατολικά συνορεύει με το νομό Χαλκιδικής και βρέχεται από το Θερμαϊκό κόλπο και δυτικά συνορεύει με το νομό Ημαθίας και το νομό Πέλλας. Παράγει κυρίως κρασί, ούζο, δημητριακά, κηπευτικά.

Στο παρακάτω ενσταντανέ βλέπουμε τον Νομάρχη Θεσσαλονίκης να ακολουθεί επιθετικές ενέργειες προωθητικού marketing για το ούζο του νομού του σε ένα προφανές target audience: τους οδηγούς. Ο Νομάρχης, με γυρισμένο μανίκι (ένδειξη ανθρώπου που δεν φοβάται τη δουλειά), και τα trademark στενόκωλα παντελόνια του μοίρασε εκείνη την ημέρα άπειρα μπουκαλάκια, μαζί με την ευχή για καλό κατευόδιο.

Πέρα από την εκστρατεία ούζου όμως, ο Νομάρχης είναι ένας άνθρωπος που τιμά τις παραδόσεις και τα ήθη της Ελλάδος, όπως υποδεικνύει και η έμπρακτη συμμετοχή του στα αποκριάτικα δρώμενα της Νομαρχίας, κατά τη διάρκεια των οποίων έκλεψε τη νύφη, την οποία και απόθεσε 10 μέτρα πιο κάτω έτσι ώστε και την κήλη να αποφύγει και να μην του βγει και κανένα περίεργο όνομα του Άντρα με το Α κεφαλαίο. Παρατηρείτε όμως, τη νεοδημοκρατική (μην πω ΛΑΟΣική) ενδυματολογική προσέγγιση του Νομάρχη: Το καρναβάλι καρναβάλι, μα το κοστούμι κοστούμι (εκτός αν αποφάσισε εκείνη τη μέρα να ντυθεί «σοβαρός», απόκριες είχαμε βρε αδερφέ!)

Η αγάπη του Νομάρχη για τη Θεσσαλονίκη, αλλά και την Ελλάδα ολόκληρη είναι αδιαμφισβήτητη και πάει πίσω πολλά χρόνια, τότε που αποφάσισε να κάνει την αγάπη του τραγούδι βροντοφωνάζοντας «Ελλάδα μου, για Σένα τραγουδάω».

Ο Νομάρχης μας ως γνήσιο ενδυματολογικό fashion icon, έχει θεσπίσει δικούς του ενδυματολογικούς κανόνες οι οποίοι συνοψίζονται ως εξής:

• ‘Οταν κάνουμε χειρωνακτικές εργασίες (σηκώνουμε νύφες, σηκώνουμε βαρέλια κ.λπ.) φοράμε κοστούμι

 

• Όταν συναντάμε διπλωμάτες, φοράμε ροζ πουκάμισο

• Όταν τρώμε γιαούρτι, φοράμε γυαλιά ηλίου

 

Επίσης, με μεγάλη χαρά και συγκίνηση σας αποκαλύπτω ότι και ο Νομάρχης διαβάζει το blog, όπως περίτρανα αποδεικνύει η παρακάτω φωτογραφία:

Ας μετρήσουμε παρέα τα χριστιανικά σύμβολα πίστεως που έχει αναρτήσει ο πεφωτισμένος Νομάρχης: 8! Λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά: Οι συνομιλητές του είναι εκπρόσωποι της μουσουλμανικής μειονότητας! Αναμφισβήτητα, ο Νομάρχης, πέραν από πρότυπο ενδυματολογικής ορθότητος αποτελεί και πρότυπο πολιτικής ορθότητος!

Ν

Πρίν χτυπήσει το κουδούνι

Η τελειόφοιτη Αλέκα που μισεί το σχολείο και δεν ανήκει στην cool παρέα της Γ’ Λυκείου αντικρίζει το «πρωτάκι» Εύα που έχει βάλει τα καλά του και έχει πάρει το πλήρες σετ Hello Kitty (σάκα, κασετίνα, τετράδια, στυλό, μολύβι), την ώρα που πάει να βρει το θρανίο της. Στο επόμενο διάλειμμα θα τη στριμώξει έξω από τις τουαλέτες και θα της πάρει το χαρτζιλίκι.
Καλή σχολική χρονιά!

Ν

Ουκ εν τω πολλώ το ευ

Φίλοι μου καλοί, σήμερα θέλω να σας μιλήσω για έναν άνδρα πολύ σημαντικό για τον τόπο μας, όχι μόνο ενδυματολογικώς αλλά πολλαπλώς και ποικιλοτρόπως. Γράφω αυτό το post άρον-άρον γιατί φοβούμαι ότι αυτός ο άνδρας, παρόλη τη σπουδαιότητά του, σύντομα θα ξεχαστεί, ακόμα και από τους 57,175 Έλληνες που τον ψήφισαν πριν δύο Κυριακές… Αλήθεια, πώς περνάει ο καιρός!

Oμιλώ φυσικά για έναν ακόμα Πρόεδρο, τον Δημοκρατικό και συνάμα Αναγεννησιακό Πρόεδρο Στυλιανό Παπά-Θεμελή, τον οποίο από εδώ και πέρα χάριν συντομίας θα αποκαλώ «μανκέν Στέλιος» καθότι θα μας χρησιμεύσει στο τρέχον στιλιστικό μάθημα. Το μανκέν Στέλιος, με τις καθημερινές του  εμφανίσεις, αποδεικνύει ότι μπορεί να είναι καθέτως προβληματισμένος (αγγλιστί vertically challenged), αλλά πάντοτε καταφέρνει να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Τι κι αν το ποσοστό του στις 17 Σεπτεμβρίου ήταν μόλις 0,80%, ήτοι 80 εκατοστά; (40 δηλαδή εκατοστά κοντύτερο από το μπόι του) «Ουκ εν τω πολλώ το ευ», έλεγαν οι αρχαίοι ημών (ή μάλλον υμών) πρόγονοι και καθότι το μανκέν Στέλιος δεν διαθέτει πολλά, σίγουρα διαθέτει το ευ!

 

Σίγουρα διαθέτει ευ-τσαχπινιά, έτσι όπως γέρνει ανέμελα μπροστά από αυτό το ψυχεδελικό backdrop που θυμίζει φακές που κάποιος τις έβαλε στο μπλέντερ με ανοιχτό το καπάκι και λέρωσε όλη την κουζίνα Scavolini. Φτυστός ο Dr Who όταν μπαίνει στο time warp!

Σίγουρα διαθέτει ευ-λεβεντιά. Το μανκέν Στέλιος είναι κυπαρίσσι, τι να λέμε τώρα, πιο ευθυτενής και από τους κίονες πίσω του! Επίσης διαθέτει και ευ-πονηριά: Κοιτάξτε πώς συνδύασε γραβάτα και τοίχο! Βέβαια, άνθρωπος είναι, του ξέφυγαν και μια-δυο λεπτομέρειες… Αυτή η κοστουμιά είναι κάπως μπόλικη. Στα πλάγια φουσκώνει (και το αδικεί το μανκέν Στέλιος, διότι ο άνθρωπος λιώνει κάθε μέρα στους ραχιαίους και τους κοιλιακούς). Επίσης κάπου έχει χαθεί και η μανσέτα στο δεξί μανίκι του πουκαμίσου. Την αναζητούν οι οικείοι της, ο ευρών αμειφθήσεται.

Σίγουρα διαθέτει ευ-μαγκιά. Με τα χέρια στην τσέπη και αυτή την ζώνη που τον χωρίζει στα δύο δείχνει να ατενίζει το μέλλον με σιγουριά. Επίσης διαθέτει ευ-πονηριά στο τετράγωνο πλέον, καθότι είναι βέβαιο ότι διάβασε το post μου για το ΛΑΟΣ και τα backdrops των φωτογραφιών και να’τη η Παναγιά η Γλυκοφιλούσα! Φίλτατο μανκέν Στέλιος, ειλικρινά με συγκινεί το γεγονός ότι παρά το βαρύ σου πρόγραμμα, προλαβαίνεις να με διαβάζεις!

(Τη γραβάτα δεν τη σχολιάζω γιατί είμαι ανώτερος άνθρωπος)

Σίγουρα διαθέτει ευ-παρρησία. Τι κι αν το κεφαλάκι του δεν ξεχωρίζει πίσω από το πόντιουμ; Το μάγεψε πάλι το πλήθος. Άσε που οι μισοί από το ακροατήριο που δεν τον έβλεπαν, νόμιζαν ότι μιλάει η εικόνα μπροστά. Θαύμα, θαύμα!

Με αφορμή το σημερινό post, θέλω να απευθυνθώ στους καθέτως προβληματισμένους αναγνώστες και να τους δώσω κουράγιο. Υπάρχουν λύσεις. Υπάρχουν φερ’ειπείν τα Mothercare και τα Baby Gap. Υπάρχουν επίσης και αυτά τα πονηρά παπούτσια με τα εσωτερικά τακούνια. Μα πάνω από όλα υπάρχει το μανκέν Στέλιος, που δείχνει τον δρόμο προς τη δόξα.

Ν

Όπως το απαιτεί η περίστασις

Έχουμε νομίζω ξαναπεί ότι δεν έχει σημασία μόνο το τι φοράμε και το πώς το φοράμε, αλλά και πότε. Με άλλα λόγια, θα πρέπει πάντοτε να είμαστε ενδεδυμένοι όπως το απαιτεί η περίστασις.

Ας δώσω μερικά παραδείγματα:

• Πηγαίνετε σε επαγγελματικό interview;
  Στον πρώτο γύρο συνεντεύξεων επιλέξτε κάτι κομψό και διακριτικό. Συνήθως το πρώτο interview γίνεται από το HR. Το HR πρέπει να σας συμπαθήσει μεν αλλά να μην σας φοβηθεί. Στον δεύτερο γύρο ανεβάστε λίγο τον πήχη ενδυματολογικά, να τον ξανακατεβάσετε στον τρίτο προκειμένου να δείξετε το versatility σας και την απλότητα του χαρακτήρα σας.
• Πηγαίνετε σε βάφτιση ή γάμο;
  Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο. Πρέπει να συνυπολογίσετε διάφορες παραμέτρους (π.χ. εποχή του χρόνου, τόπο, ώρα της ημέρας, βαθμό οικειότητας με τα τιμώμενα πρόσωπα κ.λπ.) Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να ξεφύγετε από κάποια συγκεκριμένα όρια. Τα όρια αυτά έχουν όνομα: Το πρώτο λέγεται 3ο κουμπί του πουκαμίσου (από πάνω προς τα κάτω), το οποίο πάντα παραμένει κλειστό. Το δεύτερο λέγεται άσπρο (βλ. προηγούμενο post). Το τρίτο λέγεται «Δεν είμαι Δήμαρχος Αμαρουσίου με αχρωματοψία».
• Ζητάτε ψήφο εμπιστοσύνης; (π.χ. σε μια κοινοβουλευτική ομάδα, στο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων κ.λπ.)
  Πρέπει να είστε σεμνός και ταπεινός σε βαθμό νεοδημοκρατισμού. Επιλέξτε ένα σκούρο κοστούμι και μια σοβαρή γραβάτα με ένα λευκό πουκάμισο ώστε να δείχνετε δυναμικός, αξιόπιστος και αξιοπρεπής ταυτοχρόνως.
• Θέτετε υποψηφιότητα; (π.χ. για πρόεδρος κόμματος, για  γενικός γραμματέας του συλλόγου ψαροντουφεκάδων Κω, για διοργανωτής του αποκριάτικου χορού των απανταχού Ηπειρωτών)
  Εδώ πρέπει να επιλέξετε κάτι που να ξεχωρίζει (με την καλή έννοια, βγάλτε επιτέλους τον Δήμαρχο Αμαρουσίου από το βρώμικο μυαλό σας…) Τολμήστε μια γραβάτα με κόκκινα στοιχεία (όχι solid κατακόκκινη ε;), ένα κοστούμι και ένα πουκάμισο που να σας κάνει να αισθάνεστε άνετα ενώ παράλληλα σας κολακεύει. Όσοι έχετε νεοδημοκρατικό σωματότυπο (90 κιλά και άνω) και νεοδημοκρατικό ποίμνιο, επιλέξτε ένα ηγετικό σακάκι σταυρωτό. Οι υπόλοιποι, αποφύγετέ το επιμελώς.
• Παραιτείστε; (π.χ. από το Δ.Σ. εταιρίας κινητής τηλεφωνίας, από πρόεδρος κόμματος, από την κριτική επιτροπή talent show)
  Σε αυτή την περίπτωση έχουμε πολλές επιλογές, αναλόγως με το statement που θέλουμε να κάνουμε. Αν π.χ. θέλουμε να πούμε «κάποια μέρα θα το μετανιώσεις και θα κλαις με μαύρο δάκρυ που με εξανάγκασες σε παραίτηση Παναγή» μπορούμε είτε να βάλουμε κάτι που θα φορούσαμε οποιαδήποτε ημέρα για να υπονοήσουμε το αιφνίδιον του πράγματος είτε κάτι ηγετικό προκειμένου να προκαλέσουμε μία υποσυνείδητη σύγκριση με αυτόν που μένει (ή έρχεται). Αν θέλουμε να δείξουμε βουβή αξιοπρέπεια, βάζουμε κάτι πολύ σεμνό, ταπεινό και επαγγελματικό, διότι «εγώ πάνω απ’όλα είμαι επαγγελματίας και όχι κανένα τσόλι να σε γλείφει, και έχω και αρχές και έχω πάει και μια φορά και στο Άγιον Όρος με τον πνευματικό του Αρναούτογλου, εντάξει;»

Σε επόμενα posts θα αναλύσουμε, εάν το επιθυμείτε φυσικά και άλλες περιπτώσεις και περιστάσεις (δεξιώσεις, συνεστιάσεις, κηδείες, ναυτικές εβδομάδες, συμμετοχή στην κριτική επιτροπή του διαγωνισμού Μις Πελοπόννησος κ.λπ.)

Ν

Ντυθείτε ακροδεξιός ή σαν ακροδεξιός

Σήμερα ορκίστηκαν οι νέοι βουλευτές, μεταξύ των οποίων και 10 βουλευτές του ΛΑΟΣ. Α propos συγχαρητήρια πολλά στον Πρόεδρο για τα ευρηματικά ονόματα ΛΑΟΣ-Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, ΝΕΟΣ-Νεολαία Ορθόδοξου Συναγερμού, ΦΟΣ-Φοιτητική Οργάνωση Συναγερμού. Του προτείνω επίσης τα ονόματα ΤΑΚΟΣ-Τουρκοφαγικό Ασκέρι Κερασοπαραγωγών Ορθόδοξου Συναγερμού και ΡΑΚΟΣ-Ρωσόφιλοι Αγιοποιημένοι Καλόγεροι Ορθόδοξου Συναγερμού – αν θέλει και άλλα να αφήσει παρακαλώ comment στο blog και θα τον βοηθήσω, με την ανάλογη χρέωση φυσικά.

Σας παρουσιάζω σήμερα λοιπόν σε avant premiere ορισμένους από τους νέους κοινοβουλευτικούς ανθούς (εκτός από τον κυριούλη με τον δικέφαλο στο backdrop και τον υπνωτισμένο – είναι και οι δύο εξωκοινοβουλευτικοί μεν σημαντικοί για την παράταξη δε). Δεν θα ασχοληθώ με επουσιώδη ζητήματα όπως το αν αυτοί οι γοητευτικοί κύριοι θέλουν να κάνουν body lotion από λαθρομετανάστες, αν θα πρέπει όλοι να φοράμε σταυρούς Fa Cad’oro με το ζόρι στο λαιμό και το κινητό μας να έχει για ringtone «Τη Υπερμάχω».

Θα ήθελα όμως να σχολιάσουμε παρέα, το ενδυματολογικό στιλ που λανσάρει για την κολλεξιόν Φθινόπωρο – Χειμώνα 2007-08 ο ΛΑΟΣ. Οπότε έχουμε και λέμε:

– Φοράμε πάντοτε κοστούμι. Το σακάκι το βγάζουμε μόνο όταν σβήνουμε φωτιές (όπως π.χ όταν ο Πρόεδρος ήρθε αντιμέτωπος με το θεριό στον Υμηττό)

– Φοράμε γραβάτες είτε μπλε (ελληνικές, ορθόδοξες), είτε κάτι που να ασημίζει, διότι το ασημί θυμίζει τα λέπια των ψαριών, τα ψάρια τη θάλασσα και η θάλασσα το ελληνικό γαλάζιο.

– Είμαστε πολύ καλά κουρεμένοι και γενικώς groomed, και προσπαθούμε να δείχνουμε όσο πιο clean cut μπορούμε. Επίσης δεν έχουμε ίχνος μουστακιού ή γενιού. Έτσι ξεγελάμε καλύτερα τις αρχές οι οποίες αγνοούν ότι έχουμε τέσσερεις Αλβανούς αλυσοδεμένους στο υπόγειο.

– Το μεγάλο μυστικό κρύβεται στο βλέμμα. Πρέπει να δείχνει φιλικό αλλά σε μια δεύτερη ανάγνωση να είναι απειλητικό. Κοιτάμε τον πολίτη κατάματα με σκοπό να τον πείσουμε ότι ναι, είμαστε τελείως λογικοί, και ναι, όντως οι εξωγήινοι που τρώγανε στη Μπιφτεκούπολη χθες μιλούσαν αρχαία Ελληνικά.

– Αν πρόκειται να φωτογραφηθείτε, επιλέξτε ένα χριστιανο-αρχαιο-σοβαροφανές backdrop. Ο Δικέφαλος Αετός, η Παναγιά η Γλυκοφιλούσα, ο Αλέξανδρος ο Μέγας καβάλα στον Βουκεφάλα είναι μερικά παραδείγματα. Στην ανάγκη ρίξτε μια σημαία ανέμελα στους ώμους και είστε ΟΚ.

Ν

Le Maire Royal

Ο κοσμοπολιτισμός και η φιλομάθειά μου με έχουν καταστήσει συνεπή αναγνώστη πόλλών εντύπων από τα οποία ενημερώνομαι για τη μόδα και τις ευρύτερες κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις. Ομολογώ όμως ότι πάνω από το Wallpaper, πάνω από το L’Officiel Hommes, πάνω από το V, βάζω ένα άλλο έντυπο. Ένα έντυπο που δεν το γνωρίζουν ίσως πολλοί αλλά όσοι το ξέρουν το αγαπούν και το μοιράζονται σαν ένοχο μυστικό: το Αθμόνιον Βήμα.

Το Αθμόνιον Βήμα, εκτός από επιφυλλίδες για καίρια ζητήματα όπως τον βίο του Γερο-Κοσμά του Αιτωλού, μου δίνει τη δυνατότητα να παρακολουθώ από κοντά τις κινήσεις του ανερχόμενου ενδυματολογικού ινδάλματος της Β’ Αθηνών, του αγαπημένου μου Δημάρχου Αμαρουσίου κ. Πατατούλη.

Δυναμικός, αγέρωχος και ωραίος, ο Γιατρός-Δήμαρχος ενσαρκώνει με τον καλύτερο τρόπο το «Greek Suburban Dream».

Παρέα με την συμβία του, καθηγήτρια κα Μαρίνα-Barbie Fantastic-Plastic-Elastic-Πατατούλη, (η οποία a propos κατέχει και τη θέση  της Υπευθύνου των Χορευτικών Τμημάτων και είναι και μέλος του Δ.Σ. της Δημοτικής Επιχείρησης Πολιτισμού), δίνουν μαθήματα μόδας, καλαισθησίας και πολιτισμού σε καθημερινή βάση.

Τι να πρωτοθυμηθώ; Το Πάσχα, ο Δήμαρχος Πατατούλης έφερε για πρώτη φορά στο θρησκευτικά καταπιεσμένο και πνευματικά διψασμένο Μαρούσι το Άγιο Φως έτσι ώστε οι Μαρουσιώτες να πάψουν να εκκλησιάζονται με φλόγες-μαϊμούδες και να έχουν επιτέλους την veritable εκδοχή ανά χείρας. Κοιτάξτε πόσο ωραία δένει το βάψιμο Κλεοπάτρας με μπλε σκιά της κας Δημάρχου με την σεμνά γυαλιστερή γραβάτα του Δημάρχου λίγο πριν τους λαμπαδιάσει ο κύριος με τα χρυσά.

Ή μήπως να μιλήσω για αυτόν τον πρωτοποριακό θεσμό που θέσπισε η κα Δημάρχου, το 1ο Διαδημοτικό Latin Party; Εδώ, το βασιλικό ζεύγος του Αμαρουσίου επέλεξε ένα πιο casual σύνολο: Η κα Δημάρχου με ένα γουστόζικο κόκκινο φουστάνι και 12ποντα τακούνια και ο κος Δήμαρχος με ένα ριχτό πουκαμισάκι με μια ελαφρά διαφάνεια, τόση όση απαιτείται για να υπονοείται διακριτικά ο διάχυτος, γνήσιος, νεοδημοκρατικός ανδρισμός του…

Ο ιστορικός του μέλλοντος οφείλει να αφιερώσει ένα κεφάλαιο στο ζεύγος Πατατούλη και το νέο ενδυματολογικό ήθος που έφεραν στο Μαρούσι, δίνοντας του αυτό το touch of class που του αξίζει. Οι φούξια γραβάτες με το ασορτί μαντηλάκι, το solarium, οι ξανθοί βόστρυχοι, οι γαλλικοί λευκοί γιακάδες, το ηγετικό βλέμμα, αυτή η λεπτή ισορροπία μεταξύ λαμπάντα, ζεϊμπέκικου και καντρίλιας που διατηρεί το βασιλικό μας ζεύγος αποτελούν σαφώς αντικείμενο για μια αναδρομική έκθεση στο Victoria & Albert Museum το 2080… Και το καλύτερο είναι ότι μόλις φέτος ανέλαβαν!

     

Ν.