Επίθεση στο αμυντικό polo

Αχ αυτοί οι Ευάγγελοι της πολιτικής… Από τη μία ο Βενιζέλος με τους καφέδες και τα γενικότερα ενδυματολογικά προβλήματα, από την άλλη ο μακαρίτης ο Γιαννόπουλος με εκείνα τα αλήστου μνήμης ivoire κοστούμια, τώρα έχουμε και τον Υπουργό Αμύνης με τα polo shirts. Τι έγινε Υπουργέ; Γιατί έχετε αντικαταστήσει το πουκάμισο με τα polo; Γύρισε η Κονσεπσιόν πίσω στη Μανίλα και δεν έχετε βρει κοπέλα να κάνει καλό σίδερο; Σας έπιασε μια τάση να νεανίσετε; Και αφού το κάνετε που το κάνετε γιατί δεν το κάνετε σωστά; Και αυτές οι τσαχπινιές με το χέρι ψηλά και το δάχτυλο να  δείχνει «νονός, νονός» τι είναι; Πνίγηκε κανείς; Ελπίζω τουλάχιστον να διαβάσατε το προηγούμενο post περί αποσμητικού…

Με αφορμή αυτές τις χαριτωμένες φωτογραφίες του Υπουργού θα ήθελα να μιλήσουμε λιγάκι για τα polos και το πώς φοριούνται. Ευχαριστώ για ακόμα μια φορά τον κ. Ευάγγελο για την προσφορά του να κάνει το μοντέλο.

Τα polos δεν υποκαθιστούν τα πουκάμισα. Άλλο ρόλο έχουν τα μεν, άλλο τα δε. Οπότε έχουμε και λέμε. Δεν φοριούνται με σακάκια, ιδιαίτερα δε με σακάκια κοστουμιών. Τα σακάκια δεν είναι για να φοριούνται κοντομάνικα από μέσα. Λίγη μανσετούλα όσο να’ναι πρέπει να φαίνεται…

Επίσης, τα polos δεν τα βάζουμε μέσα από το παντελόνι, όσο και αν θέλουμε να δείξουμε την αγκράφα της ζώνης μας ή το μέγεθος της κοιλιάς μας.

Τέλος, δεν τα κουμπώνουμε ποτέ μέχρι πάνω. Σε λίγο ο Υπουργός θα τα συνδυάσει και με γραβάτα… Κρίμα… Και πήρατε και τόσους σταυρούς…

Τα polos, ή παλιότερα tennis shirts, έχουν σαφείς αθλητικές ρίζες. Είναι συνήθως από χοντρό βαμβάκι (συνήθως pique) και άρχισαν να παίρνουν τα πάνω τους στα ’50s όταν ο René Lacoste τα λανσάρισε εντός και εκτός γηπέδων. Χαρακτηριστικό τους είναι το πιο μακρύ τελείωμα πίσω (το λεγόμενο «tennis tail») και ο σχετικά χοντρός γιακάς ο οποίος έπρεπε να μπορεί να στέκεται ακόμα και όρθιος, για να προστατεύσει τον σβέρκο του παίκτη από τον ήλιο.

Η δεύτερη τους άνθηση οφείλεται στον Ralph Lipschitz, ευρύτερα γνωστό ως Ralph Lauren. O Lauren τα έβαλε στη συλλογή του το 1967, ενώ στην Ελλάδα ξεκινούσαν τα δύσκολα και ο Αρχιεπίσκοπος διάβαζε. Ίσως γι’αυτό στην Ελλάδα είχαμε και μια σχετική χρονοκαθυστέρηση και επανήλθαν δριμύτερα και στα early ’90s ειδικά μεταξύ των μαθητών του Κολλεγίου, του Μωραΐτη και λοιπών προοδευτικών δυνάμεων. Σήμερα πλέον έχουν καταξιωθεί τόσο στην αντρική γκαρνταρόμπα που ο Υπουργός τα έχει πλύνε-βάλε.

Να σας πω επίσης ότι υπάρχουν αρκετές καλές εναλλακτικές για να επιλέξετε. Πέραν των κλασσικών Lacoste, Polo – Ralph Lauren και Fred Perry (τα οποία έκαναν τρελλό comeback πέρυσι αλλά φέτος έπεσαν πάλι) υπάρχουν και πολλές άλλες παραλλαγές από άπειρα brands και για όλα τα βαλάντια. Από το ταπεινό Gap και τους υπερτιμημένους Abercrombie & Fitch μέχρι τους Gucci και Dior, όλοι έχουν polos στη συλλογή τους σε άπειρα χρώματα. Αν είστε αδύνατος, αξίζει επίσης να δείτε την πιο πρόσφατη, custom fit συλλογή του Ralph Lauren που εφαρμόζει καλύτερα από το κλασσικό κόψιμο.

Γενικώς τα polos είναι από τις «ασφαλείς» λύσεις για ένα καθημερινο, casual ντύσιμο και χαλαρές συγκεντρώσεις της Νέας Δημοκρατίας, ενώ στην ΟΝΝΕΔ σχεδόν αποτελούν υποχρεωτική στολή. Αν όμως είστε στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, φορέστε τα μόνο στην εξοχή και στο barbecue party του βασικού οικονομικού υποστηρικτή σας…

Ν