Η κάπα, πώς φοριέται, και πώς κρεμιέται

Όταν ξεκίνησα να γράφω αυτό το blog, κάποιοι αναρωτήθηκαν γιατί συνδυάζω τον ενδυματολογικό και τον πολιτικό σχολιασμό. Για μένα η σύνδεση είναι δεδομένη, αλλά νομίζω ότι μετά από τη δήλωση του Γεωργίου Ανδρέου Παπανδρέου το βράδυ της 8ης Οκτωβρίου, ακόμα και οι άπιστοι Θωμάδες θα αντιληφθούν τα προφανή. Διότι ο Γιώργος, (πιστός αναγνώστης του blog μαθαίνω, και έξαλλος μαζί μου που απουσίασα για μία εβδομάδα), τι είπε στον εκ του ασφαλούς ενδεδυμένο Νίκο Χατζηνικολάου για να υπερθεματίσει την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει; «Την κάπα μου την έχω κρεμασμένη», τόνισε.

Ομολογώ ότι έχω ακόμα κάποιες απορίες γύρω από την κάπα αυτή… Για να λέει ότι την έχει κρεμάσει σημαίνει ότι κάποτε την φορούσε; Και τι κάπα ήταν αυτή; Η κάπα του τσοπάνη; Η κάπα του Batman; Η κάπα του Κόμη Δράκουλα η αποκριάτικη, η σατινέ, η 5 κρίκοι ένα τάλιρο; Και πώς την φορούσε; Ριχτή στους ώμους ανέμελα; Σετ με την φλογέρα; Και το κοπάδι ποιο είναι; Το ΠΑΣΟΚ και οι φίλοι του; Του το άφηκε ο μπαμπάς μαζί με πέντε στρέμματα στην Κερασίτσα;

Εγώ όμως ξέρω ότι ο Γιώργος μας δεν είναι κανένας τυχαίος. Έχει ένστικτο. Τα οσμίζεται τα πράγματα. Λαγωνικό σου λέει, μυρίζει τον λαγό απ’τα 300 μέτρα. Έτσι και με τη μόδα. Πρωτοπόρος. Και σου λέει ο Πρόεδρος (Πρόεδρος δεν είναι ακόμα;) «Φέτος η αντρική κάπα θα φορεθεί πολύ. Χαζός είναι ο Fendi που έβγαλε ολόκληρη κολεξιόν με κάπες; Θα αναφερθώ δήθεν τυχαία στην κάπα, θα τσιμπήσει η νεολαία, θα τσιμπήσω εγώ την ψήφο της, και θα επανεκλεγώ! Όπερ έδει δείξαι!» (Καλά αυτό το τελευταίο δεν το είπε, δεν έχουν φτάσει ακόμα στο κεφάλαιο 12 στo μάθημα των ελληνικών, αλλά του το εξήγησε η δασκάλα με τον λατινικό όρο, quod erat demonstrandum, ή QED και το εμπέδωσε).

Ιδού λοιπόν οι κάπες οι περίφημες, πριν κρεμαστούν στον καλόγερο της ιστορίας. Η συμβουλή μου αγαπητοί αναγνώστες, είναι προς το παρόν να τις αποφύγετε, είναι λίγο risqué για την μικρή μας Ελλάδα… Αφήστε που ακόμα έχει κουφόβραση. Και αν θέλετε ντε και καλά να έχετε μια κάπα για να κάνετε φιγούρα, ακολουθήστε το παράδειγμα του Προέδρου: Μην την φορέσετε. Κρεμάστε την απευθείας.

Ν

Όπως το απαιτεί η περίστασις

Έχουμε νομίζω ξαναπεί ότι δεν έχει σημασία μόνο το τι φοράμε και το πώς το φοράμε, αλλά και πότε. Με άλλα λόγια, θα πρέπει πάντοτε να είμαστε ενδεδυμένοι όπως το απαιτεί η περίστασις.

Ας δώσω μερικά παραδείγματα:

• Πηγαίνετε σε επαγγελματικό interview;
  Στον πρώτο γύρο συνεντεύξεων επιλέξτε κάτι κομψό και διακριτικό. Συνήθως το πρώτο interview γίνεται από το HR. Το HR πρέπει να σας συμπαθήσει μεν αλλά να μην σας φοβηθεί. Στον δεύτερο γύρο ανεβάστε λίγο τον πήχη ενδυματολογικά, να τον ξανακατεβάσετε στον τρίτο προκειμένου να δείξετε το versatility σας και την απλότητα του χαρακτήρα σας.
• Πηγαίνετε σε βάφτιση ή γάμο;
  Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν λίγο. Πρέπει να συνυπολογίσετε διάφορες παραμέτρους (π.χ. εποχή του χρόνου, τόπο, ώρα της ημέρας, βαθμό οικειότητας με τα τιμώμενα πρόσωπα κ.λπ.) Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να ξεφύγετε από κάποια συγκεκριμένα όρια. Τα όρια αυτά έχουν όνομα: Το πρώτο λέγεται 3ο κουμπί του πουκαμίσου (από πάνω προς τα κάτω), το οποίο πάντα παραμένει κλειστό. Το δεύτερο λέγεται άσπρο (βλ. προηγούμενο post). Το τρίτο λέγεται «Δεν είμαι Δήμαρχος Αμαρουσίου με αχρωματοψία».
• Ζητάτε ψήφο εμπιστοσύνης; (π.χ. σε μια κοινοβουλευτική ομάδα, στο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων κ.λπ.)
  Πρέπει να είστε σεμνός και ταπεινός σε βαθμό νεοδημοκρατισμού. Επιλέξτε ένα σκούρο κοστούμι και μια σοβαρή γραβάτα με ένα λευκό πουκάμισο ώστε να δείχνετε δυναμικός, αξιόπιστος και αξιοπρεπής ταυτοχρόνως.
• Θέτετε υποψηφιότητα; (π.χ. για πρόεδρος κόμματος, για  γενικός γραμματέας του συλλόγου ψαροντουφεκάδων Κω, για διοργανωτής του αποκριάτικου χορού των απανταχού Ηπειρωτών)
  Εδώ πρέπει να επιλέξετε κάτι που να ξεχωρίζει (με την καλή έννοια, βγάλτε επιτέλους τον Δήμαρχο Αμαρουσίου από το βρώμικο μυαλό σας…) Τολμήστε μια γραβάτα με κόκκινα στοιχεία (όχι solid κατακόκκινη ε;), ένα κοστούμι και ένα πουκάμισο που να σας κάνει να αισθάνεστε άνετα ενώ παράλληλα σας κολακεύει. Όσοι έχετε νεοδημοκρατικό σωματότυπο (90 κιλά και άνω) και νεοδημοκρατικό ποίμνιο, επιλέξτε ένα ηγετικό σακάκι σταυρωτό. Οι υπόλοιποι, αποφύγετέ το επιμελώς.
• Παραιτείστε; (π.χ. από το Δ.Σ. εταιρίας κινητής τηλεφωνίας, από πρόεδρος κόμματος, από την κριτική επιτροπή talent show)
  Σε αυτή την περίπτωση έχουμε πολλές επιλογές, αναλόγως με το statement που θέλουμε να κάνουμε. Αν π.χ. θέλουμε να πούμε «κάποια μέρα θα το μετανιώσεις και θα κλαις με μαύρο δάκρυ που με εξανάγκασες σε παραίτηση Παναγή» μπορούμε είτε να βάλουμε κάτι που θα φορούσαμε οποιαδήποτε ημέρα για να υπονοήσουμε το αιφνίδιον του πράγματος είτε κάτι ηγετικό προκειμένου να προκαλέσουμε μία υποσυνείδητη σύγκριση με αυτόν που μένει (ή έρχεται). Αν θέλουμε να δείξουμε βουβή αξιοπρέπεια, βάζουμε κάτι πολύ σεμνό, ταπεινό και επαγγελματικό, διότι «εγώ πάνω απ’όλα είμαι επαγγελματίας και όχι κανένα τσόλι να σε γλείφει, και έχω και αρχές και έχω πάει και μια φορά και στο Άγιον Όρος με τον πνευματικό του Αρναούτογλου, εντάξει;»

Σε επόμενα posts θα αναλύσουμε, εάν το επιθυμείτε φυσικά και άλλες περιπτώσεις και περιστάσεις (δεξιώσεις, συνεστιάσεις, κηδείες, ναυτικές εβδομάδες, συμμετοχή στην κριτική επιτροπή του διαγωνισμού Μις Πελοπόννησος κ.λπ.)

Ν